Standard side

KVA ER BYGDEVEGENDAGEN ?

Vi har to variantar på å bruke Bygdevegendagen.  Den eine er å ta med ryddeutstyr og fjerne busk og kratt for å halde stigar ope. 
Den andre varianten er å bruke dagen for ein felles rusletur langs den gamle bygdevegen i Tessungdalen. 

Bygdevegen ligg der merka med raude stolpar frå Gunleiksrud til Bjørnerud ca 8 km lang.  På mange av plassane du går forbi, er det sett opp informasjonspostar som kan fortelje noko av den spennande historia knytta til Tessungdalen.

På sjølve Bygdevegendagen hadde det vore ekstra triveleg å finne sambygdingar i hus og hytter vandrande langs vegen !

Om ikkje anna blir oppgjeve så ta med mat og drikke.  Kvart år samlast vi til felles matpause og får ei kort orientering om plassen vi er på.  
Vi har i fleire år nytta denne dagen til å utvide samarbeidet som Grautkjeringan har med Mandheimen Statlege asylmotak, mellom anna med mat frå andre verdshjørner.
Vel møtt!

Rusletur langs Bygdevegen 2012.

Måndag kveld rusla 22 små og store tessungdøler i regnklede, langs Den gamle Bygdevegen frå Bjørnerud til Røvarholberget ved Karlsrud. 

Den gamle Bygdevegen gjennom Tessungdalen var den kommuniksjon som batt gardane saman.  Det var meint som ein kløv, ride og sledeveg som krongla seg fram frå tun til tun.  I dag kan me fylgje stigen gjennom kulturlandskap med beitande dyr, slåttemark, og skog.  Vegen er merka frå Uppigard Gunleiksrud gjennom dalen ned til Bjørnerud, og er om lag 8 km lang.

Soga om røvarane som ville bryte seg inn på buret i Karlsrud og stjele verdisaker, blir endå meir levande og spennande når me går i fotefara deira.  Buret i Karlsrud står der med holet i veggen. Bonden hadde lagt seg på lur og venta kveld etter kveld.  Han laga eit hol ved dynne for å sjå når røvarane kom.  Då den eine røvaren lista seg inn på buret, small det!  ”Råka du?” spurte kameraten som stod att utanfor.  ”Nei, men e råka”, svara Karlsrudbonden. 

Hola der røvarane budde er like intakt, og mange måtte opp å sjekke om dette kunne vere mogleg.  Jamvel nokon større snakka om å overnatte der?  På vegen attende gjekk me innom Lusedalshola der den eine røvaren vart gravlagd.  Sagnet fortel at folk som gjekk langs vegen kunne høyre den sørgande røvaren som leita etter kameraten sin.  ”Lusedalsfanten” vart bruka til å skreme uskikkelege unge tessungdølar, vart det fortalt!  Tydelegvis sit det djupt, for det var ein age over den eldre forsamlinga ved Lusedalshola måndagkveld.